میشل بلاگ

دیدی داری تو خیابون یه چیزی میخوری یا یه دستمال استفاده میکنی بعد سطل آشغال پیدا نمیکنی که بندازیش بره، مجبوری نگهش داری و اعصابت خورده که تو دستت یا جیبت آشغال هست؟

 بعضی آدمها این مدلی موندن تو زندگیم، بهم ثابت شده که آشغالن ولی بهانه پیدا نمیکنم بندازمشون بیرون و مجبوری تحمل میکنم ..

Have you ever seen eating something or using a napkin on the street, then you can't find a trash can to put it in, you have to keep it and you are nervous that there is trash in your hand or pocket? Some people stay like this in my life, it has been proven to me that they are trash, but I can't find an excuse to throw them out and I have to endure..

انگار حال هیچکس خوب نیست. لااقل کسانی را که ما می‌شناسیم و می‌بینیم.

 همۀ ایرانی‌ها....همه منتظرند و همه از انتظار خسته شده‌اند

 مثل آدم‌هایی هستیم که بیرون قفس ایستاده‌ایم.
یک قفس عظیم ..

- شاهرخ مسکوب

تو گلومون عربده بود، ولی صدامونو کم کردیم ... میدونم! 
تو قلبمون زخم زیاد
بود ولی ردشو محو کردیم ... میدونم!
همه ی اینارو میدونم عمرِ من....

 ولی میخوام بشنومت ، 
میخوام صدای خشدار و گرفته اتو که بهم میگی نعناعِ من رو بشنوم، 

پس صداتو ازم نگیر، به حرفای توی ذهنت نگو ساکت باشن،
برام حرف بزن لبخندِ من

Weapon_

من آدم رفتن نبودم ، الانم نیستم...
من اونقدر میمونم ، اونقدر میمونم که عوض شدن همه‌ی آدمای دورمو میبینم ، اونقدر میمونم که از یه جایی به بعد دیگه چیزی نمیگم ، میشینم یه گوشه ، از دور نگاهتون میکنم تا روزی که چشممون به چشم هم بیوفته ؛ اونجاست که آرزو میکنین کاش رفته بودم ، من آدم رفتن نیستم ، من آدم موندن و دیدن پشیمونیتونم وقتی که دیگه خیلی دیره!

اشتباه حس میکنم یا عطر تو قوی تر شده؟ انگار دیگه دائمی شده عطرت برام، 

انگار نیاز نیست فقط تو باشی تا سرمو تو گردنت دفن کنم و ازت نفس بکشم،
انگار رایحه ات توی ذهنم نشسته و همه جا حسش میکنم قلبِ من؛

_the weapon